شیفت شب

شیفت شب را دوست دارم بخاطر خلوتی که بین من و تو و خداست...
بخاطر اشکهای غریبانه ای که در نبودت آرام و بیصدا روی زمین سرد آزمایشگاه میچکد...
بخاطر لحظاتی که عکست را موقع سحر کنار دستم میگذارم و از عالم خیال می اورمت کنار دستم و با تو سحری میخورم...
شیفت شب را بخاطر فرصت با تو و خاطراتت تنها بودن دوست دارم...
فقط کاش این اشکها کمی مجال میداد بهتر ببینمت...
همین
#او_نویسی:
یادته هر وقت خیلی دلتنگت میشدم بهت میگفتم بخون...
الان بخون...